SEKSUEEL...

Zij die mijn boek reeds lazen, weten dat ik tijdens mijn psychedelische reis in contact kwam met een kind en seksueel misbruik.
Meer was het toen niet.
Meer beschreef ik niet.
Meer wist ik niet.

Na mijn psychedelische reis kwamen er twee lichaamsreizen op mijn pad. De laatste bij Rita van Ananda Healings was zo heftig, zo pittig dat het antwoord op mijn vraag ‘wil ik weten wie het kind is?’ uiteindelijk duidelijk werd beantwoord met ‘ja’.
En zo koos ik voor regressietherapie. Bloednerveus, doodsbang, zweterig doch gewillig ging ik op weg. Ik werd terug gekatapulteerd naar dat ene moment.

Alles werd pijnlijk glashelder. Alsof je rustig zit te kuieren en plots de hemel openbreekt, het dondert en bliksemt en je zeiknat bent.
Het antwoord op de vraag: “wie is het kind?”, luidde duidelijk: “Het is Ines”.
Ik dus.

Dagen en uren. Pagina’s en pagina’s lang schreef ik inmiddels.
Over mij, over seks, over seksuele heling, over vrouwelijkheid, misbruik, over relaties, over intimiteit enzovoort.
Of ik het ooit deel, is nog een groot vraagteken.
Stel dat ik het zou doen, waarom dan?
In boekvorm?
Een boek publiceren als onbekende schrijversziel is een pittig prijskaartje zonder verdienste.

En tegelijkertijd borrelt het wel om er iets mee te doen. Misschien wel anders? Maar hoe dan?
Ik weet het niet. Nog niet.

Ondertussen zijn mijn dagen ‘ongelukkig gelukkig’. Gewoon het leven zoals het is.
Ik ben een positivo en lach het leven toe. In al haar kleuren en geuren. In haar opkomende zon en donderende wolken.
Ik laat alles binnen en laat alles toe. Het is mij niet zomaar “overkomen”. Ik zie het ook niet als iets wat mij is “aangedaan”, maar eerder als “ dankzij mij is er doorbrekende heling”.

Ik blijf niet hangen in een slachtofferpak, dat benauwt me en belemmert mijn hart. Ik ben de kapitein van mijn lichaam en geest. Ik neem mijn verantwoordelijkheid over mijn pijn en vreugde.

Hoe zwaarder soms de pijn, hoe lichter ik word. Hoewel mijn ego soms serieus staat te briezen of me via stemmetjes komt ambeteren.
Elke pijn is een nieuwe. Ik vind ze mooi, hoe dubbelzijdig het ook mag klinken. Dankzij de pijn voel ik hoe verbonden en vertrouwd ik word met mijn lichaam en geest.

En zo ga ik verder…