GESLAAGD?

Daar gaan we weer!

Het is terug het einde van het schooljaar…
De tijd van blije gezichten, verdrietige gezichten, gezichten van ‘mijn ouders zullen niet zo blij zijn’, gezichten van ‘jij kan en moet beter’, teleurgestelde gezichten, boze gezichten,…

Bij mij rijst dan de vraag:

“Wanneer zie jij jouw kind als geslaagd?”

Is dat wanneer die ‘A’ is behaald?
Is dat wanneer je kind 80% heeft?

Is dat wanneer je kind 50% heeft?
Is dat wanneer je beseft dat je kind zich goed in zijn vel voelt?
Is dat wanneer je ziet hoe je kind is gegroeid als mens?
Is dat wanneer je kind zichzelf mag zijn?
Is dat wanneer je kind uitblinkt in iets?

...

Op welk moment benoem jij ‘mijn kind is geslaagd?’

Mijn kind is geslaagd want ze is als ziel ontzettend gegroeid.
Ze kan en mag haar gedachten en gevoelens uiten. Ze mag roepen, schreeuwen, gek doen, huilen en lachen. Ze krijgt haar ruimte om haar kern te ontdekken. Ze neemt kansen. Ze maakt keuzes. Ze neemt beslissingen. Ze durft. Ze doet. Ze springt. Ze volgt haar hart. Ze botst tegen haar muur. Ze maakt ruzie. Ze lost op.
Kortom, ze is zichzelf.
Helemaal GESLAAGD.

Is het niet zo?

Als we met zijn allen onze toekomst, onze jus alias onze kinderen de mogelijkheid geven om hun basis, hun kern te ontdekken en te ontwikkelen.
Als ze de tijd en het geduld krijgen om te zoeken, te botsen, te kletsen en terug op te staan.
Als ze mogen kiezen zonder schuldgevoel.
Als ze mogen zijn zoals ze willen zijn.
Als ze hun pad mogen volgen en hun hart mogen beluisteren,  ze allemaal GESLAAGD zijn?!  

Het enige wat wij dienen te doen, is LUISTEREN en SAMEN met hen op wandel gaan zodat ze zich gehoord, gezien en gesteund voelen en ze weten dat ze worden gedragen als het nodig is.

Ik hoor veel, té veel 'de kinderen en jongeren van vandaag zijn verwend! Ontzettend verwend!!'.
Mijn hart breekt als ik het hoor....
Als ik naar mijn vrijwilligerswerk kijk, weet ik hoe anders het is.

Ik vind onze kinderen en jongeren vooral ontzettend moedig en veerkrachtig.
Mijn hart wordt warmer als ik hen mag bekrachtigen in hun volledigheid!

Onze kinderen en jongeren blazen in ons gezicht, hard en noodwillig!
Ze maken ons duidelijk dat het DRINGEND tijd is om met zijn allen het tij te doen keren.

Het tempo, de druk, het pleonexia gedoe, het streven, de macht, het ego, de geld kijkende mens,...
Alleen al als ik dit schrijf, word ik al duizelig.
Jij?

Ondanks dat ik voel, hoor en zie dat onze kinderen en jongeren het moeilijk hebben, ben ik wél ontzettend trots op hen! Zij, onze jus, onze toekomst staan op de barricade te springen en te schreeuwen. Ik volg hen. Ik sta naast ze. Ik bevraag ze en ik luister. Er vloeit wijsheid en standvastigheid uit hun slimme brein. 

Ik leer zoveel van hoe ze doen, spreken en zijn. Zoveel!
Het enige wat ik wens is dat zij ons leren om te vertragen zodat wij trager maar scherper kunnen leven en wij hen leren om te mogen zijn zodat ze ons kunnen tonen hoe krachtig het is om vanuit je hart te leven.

ZO BOUWEN WE SAMEN EEN STERK, MOOI en VURIG NEST. EEN LOYAAL en LIEFDEVOL DORP!